Al dagen zit ik niet goed lekker in mijn vel. Dagen? Eigenlijk al weken of maanden. In mijn persoonlijke leven loopt het niet zo geweldig op dit moment en dat levert veel stress op. Door een vriendin werd ik steeds weer op Dokter Bob gewezen. Maar hoe meer zij d’r best deed, hoe meer aversie ik tegen “haar Dokter” kreeg. En ik speel uit principe niet met speelmaatjes van vriendinnen.
Ik prentte mijzelf in dat Dokter Bob eng is en enge dingen doet. Dus vooral uit de buurt blijven. Dan wordt het donderdag en mijn date van die dag gaan niet door en mijn stresslevel is sky-high. Ik chat hier en daar. Blijf thuis van mijn werk maar er komt niets uit mijn handen. Ik kan mijzelf niet eens motiveren om boodschappen te doen, dus ik leef al dagen op een verdwaald stuk chocolade en een gevonden fles cola.
En aangezien ik toch nog niet aangekleed was, besluit ik om 6 uur al naar bed te gaan. Daar chat ik nog iets verder. Ik heb niet zoveel zin in mijn gewone chatrooms en doe even kinkytijd aan. Daar blijkt Dokter Bob ook te zijn. Hoewel ik dus niets met Dokter Bob heb, spreek ik hem af en toe op kinkytijd, maar meestal over niet bdsm-dingen.Op een 1 of andere manier gaat het nu anders. Binnen 3 berichten heb ik dr. Bob’ s telefoonnummer op mijn beeldscherm staan.
Help, wat moet ik hier mee? Ik voel lichtelijke paniek. Wat moet ik er mee? Gelukkig is mijn vriendin online op de MSN en ik stuur haar een bericht: HELP!!!!
Ja, ik wil van mijn stress af, maar hij is eng!!!! Ik ken de verhalen van zwepen die meppen op de anus, vishaken, snijden, bloed, vernedering, katheter, breath play in bad, enz. Dat is niets voor mij. Niet zo in dat extreme. Oke, breathplay en zwepen kunnen lekker zijn, maar dat is zeldzaam en dan moet ik iemand toch wel goed kennen. Scherpe pijn en bloed zijn niets voor mij. Als mijn kind valt, laat ik de buurvrouw al roepen, zodat zij de pleister plakt. Ik weet dat ik er niet aan moet denken om naar Dokter Bob te gaan en toch leg ik het voor aan mijn vriendin
Ze begrijpt echt niet waarom ik twijfel en vind dat ik moet gaan.
Hij is eng, weet je nog??? Net op het moment dat ik besluit om op z’n minst alleen te bellen (wat haat ik bellen) voor de vorm, gaat mijn telefoon. Ik heb uitstel van executie!! Pfffff. Half 9 is het, toch echt zover om Dokter Bob te bellen. Ik moet hem toch persoonlijk zeggen dat ik niet kom. Al mijn excuses worden echter van tafel geveegd door Dokter Bob en mijn vriendin. Nog niet aangekleed? Doe dan iets aan….Ik weet niet waar het is…. Prompt krijg ik het adres. Steen voor steen wordt mijn muurtje gesloopt en…..ik besluit te gaan.
Dokter Bob vraagt nog of we moeten blijven bellen. Maar dat is niet nodig. Als ik A zeg, dan blijft het A. Dat verandert niet in een uur!!!… of wel? Ik zeg iedereen gedag op de computer en sluit hem af. Snel zoek ik wat kleding uit en kleed mij aan. Spring de badkamer in en poets nog even mijn tanden. Onderwijl zoek ik mijn portemonnee en sleutels. Meer heb ik niet nodig. Onderweg stop ik nog even bij de Mac. Spelen op een lege maag is niet handig.
Onderweg eet ik alles op en aangezien de spanning in mijn lichaam al sky-high was veranderd daar niet veel aan. Vlak bij Dokter Bob raakt mijn routeplanner de weg kwijt. Gelukkig heb ik een beetje richtingsgevoel. Toch nog onverwachts rij ik in de goede straat en ik zie aan de linkerkant de auto met be-stickering staan waar Dokter Bob het over had aan de telefoon. Schuin boven zie ik een bekend silhouet staan op het balkon. Net als ik de auto parkeer hoor ik een liedje op de radio van Guus Meeuwis. Ik zing nog ff mee “Elkaar een dienst bewijzen, dat is alles wat ik vraag. Zet weg nu die angst”. Ik wist het al, het is mijn dag vandaag.
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug…. Voor mij is dat een teken om diep adem te halen en naar buiten te gaan.
Bij het verlaten van de auto vraag ik mij af waarom ik een halve liter cola op heb. Mijn blaas staat op knappen. Pffff……. Ik loop naar de deur en bel aan. Ik zie Dokter Bob aan komen lopen en gelukkig hij heeft dat vreselijke dokterspak niet aan. Sommige mensen zullen dat geweldig vinden, maar ik vind het al moeilijk genoeg om mijzelf te zijn. Ik heb het niet zo op rollenspellen. Dokter Bob doet open met een blinddoek in zijn handen. Pruttel, pruttel, eigenlijk moet ik wel heel nodig plassen.
We zeggen elkaar gedag. Dokter Bob houdt de blinddoek op. Gelijk aan de gang of eerst wat drinken. Ik zie een mooie gelegenheid om eerst nog naar het toilet te kunnen en kies voor de thee. Ik laat mijn schoenen achter bij de deur (verwacht ze niet nodig te hebben) en hang mijn sleutels en sjaal aan de kapstok. Snel mijn sanitaire stop en dan even praten bij een kopje thee. Dokter Bob geeft aan dat hij zelf ook zelden speelt met iemand waar hij zoooooo weinig van weet.
Ik had aan de telefoon al aangegeven dat ik geen naalden of bloed wil en daar komt nog iets bij. Ik hou mijn sokken aan. Ik hou er echt niet van als iemand aan mijn blote voeten zitten. Veel meer beperkingen wil ik hem niet geven. Dat ik panisch voor vuur/kaarsvet ben, acht dat zal niet aan de orde zijn en dat ik niet maso ben is vrij algemeen bekend. Ik hoop maar bij hem ook. En ik ga er van uit dat hij met mijn vriendinnetje gesproken heeft. Dat heeft ze hem vast wel gezegd.
Na de thee is het tijd om mijzelf te blinddoeken. Volgens mij hebben zijn buren de grootste lol dat ze weten dat er weer gespeeld gaat worden. Geblinddoekt loop ik een trap op en word ik een kamer ingeleid. De blinddoek sluit niet helemaal af, maar ik hou mijn ogen altijd dicht.
Hier moet ik gaan staan en dr. Bob begint mij uit te kleden. Vanaf daar weet ik het allemaal niet precies meer. Ik weet nog dat dr. Bob begint te knijpen, niet hard en gemeen maar wel gevoelig en het kietelt. Dan mag ik meelopen. Hij heeft iets klaargezet in opdracht van mij vriendin. Ik voel een doek en ik ben even bang dat ik op een gynaecologen stoel moet gaan zitten. Gelukkig mag ik op mijn buik gaan liggen. Een massagetafel…. Mijn rug wordt uitgebreid besprenkeld met olie.
Mijn huid is vrij gevoelig en ik vind al snel dat iets kietelt en reageer dan ook. Ik krijg een heerlijke massage, met af en toe ergens een kusje. Ik voel ook een uien-kam langs komen en wat andere dingen die ik niet thuis kan brengen. Daarna wordt mijn rug nog bewerkt met iets van scrub ofzo. Ik moet vooral uitademen van Dokter Bob en niet zo stil zijn. Maar ik ben al geen prater en mijn ex-man hield niet van geluiden in de slaapkamer. Dus dat ben ik echt niet gewend. Dokter Bob vraagt wanneer ik jarig ben, ik zeg mijn geboortedatum. Fout!!! ik ben vandaag jarig en die massage is mijn verjaardagcadeau aan mijzelf.
Daarna mag ik op mijn rug gaan liggen en word mijn voorkant in gesmeerd met olie. Pruttel waarom moeten al die mannen toch altijd aan mijn tepels zitten. Echt niet fijn. Dokter Bob begint de “energie” in mijn lichaam naar mijn onderbuik te masseren. Ik heb er een hekel aan als iemand aan mijn navel komt en dat geeft mij wat moeite om te concentreren. Hoewel ik ervaring heb met haptonomie, chakra’s enz., dit gaat toch niet helemaal lukken.
Dokter Bob besluit een tandenborstel op mijn klit te houden. Iiiiiieeeuuwwww, nee. Ik gebruik zelden een vibrator en dit is wel heel erg direct. Het voelt niet fijn en te gevoelig. Gelukkig besluit hij over te stappen naar iets wat subtieler werkt. Kijk dit is beter. Niet ideaal, maar hiervan kan ik wel genieten……
De combinatie van de aandacht, het alleen maar ontvangen i.p.v. geven, de massage, het klaarkomen enz. laat mij in huilen uitbarsten. Dokter Bob legt alles weg en nodigt mij uit op bed. Uit gewoonte ga ik met mijn rug naar hem liggen. Dat mag… voor heel even. Dan moet ik mij omdraaien. Dit is veel confronterender. Wat ik anders kan faken, kan nu niet. Dan volgen er uren met lekker liggen, handen en energie overdracht. Mijn herinneringen hier zijn een beetje weg. Ik verbaas mij erover dat ik zo vaak en makkelijk klaar kom. Ik ben ondertussen bang zijn bed vies te maken met al die olie op mijn lichaam. Maar ik geloof niet dat het hem iets uitmaakt. Het klaar komen wordt steeds intenser en steeds korter qua tijd op een volgend.
Op een gegeven moment voel ik een enorme kracht. En alles in mijn lichaam doet mee. Ik kan mij nog iets herinneren dat hij met zijn vinger over mijn lip heen gaat. Euuhh, foutje. Ik heb dan altijd de neiging om te bijten. Ook deze keer. Ik moet het bekopen met een paar klappen in mijn gezicht. Dat is mij nooit eerder overkomen, maar mmmmm……. wat is dat lekker. Dokter Bob doet nog een paar keer over mijn lip wrijven met zijn duim en ik bijt, lik en sabbel op zijn duim. Lekker ontspannend.
Rond 1 uur vraag Dokter Bob of ik een douche wil of een deken. Of een douche en een deken. Ik besluit te gaan douchen en naar huis te gaan. Ik slaap liever niet bij vreemden op een kamer. Ik slaap überhaupt niet graag bij iemand op een kamer. Ik sta op en ga naar de badkamer en doe mijn sokken uit. Dokter Bob pakt een handdoek voor mij. Tot mijn grote schrik en verbazing pakt hij nog een handdoek, en die is voor hemzelf… Oow, dit was niet helemaal de douche die ik verwachtte. Dokter Bob kleedt zich uit en gaat onder de douche staan. En ik…ik wil mij niet laten kennen en ga erbij staan.
Wilt hij dan toch betaling in natura? Daar had ik mijn vriendinnetje toch nooit over gehoord. Maar gelukkig, hij begint mij heel lief in te zepen. Niets wordt erover geslagen. Zucht, hoe lang is dat geleden dat iemand dat deed? 30 jaar terug? Ik geniet ervan, totdat hij zijn handen op mijn onderbuik legt en ik merk dat de connectie er nog steeds is en ik kom weer klaar, met mijn ogen open. Als een cadeautje voor hem. En…voor mezelf natuurlijk.
De kraan gaat uit en ik word deels afgedroogd en het is tijd om aan te kleden. Ik moet even zoeken naar mijn kleding. Na het aankleden gaan we naar beneden. Schrikken beide van de tijd. Half 2 al. Nog snel een glas cola en dan de schoenen weer op zoeken. Sjaal om en me sleutels gepakt. Bij de deur krijg ik een lekkere zoen van Dokter Bob. Buiten blijkt het koud te zijn en ik ga snel naar de auto. Ik zie een smsje van mijn vriendin van 2 uur eerder met de vraag of het leuk was…. Leuk?? nee zo zou ik het niet direct noemen. Maar het was lekker, ontspannend, bevrijdend, enzzz
Ik rij terug naar huis en heb de dag erna de beloofde glimlach op mijn gezicht
GIPHY App Key not set. Please check settings