Mijn eerste afspraak bij Dokter Bob (Patiënte B).

Afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zover. Ik werd om 20 uur bij Dokter Bob verwacht. Een paar weken geleden trof ik hem op een chatbox en we raakten in gesprek en hij stuurde me wat patiënten verslagen toe waar ik al snel helemaal door gegrepen werd. Ik had al eerder gemerkt dat het mij wat deed als ik verhalen las over patiënten die door dokters onderzocht werden, maar ik had mijzelf nooit in die rol gezien.

Maar dat veranderde nu dus ineens . Helemaal toen ik de sublijst had ingevuld en Dokter Bob een paar keer gesproken had via msn. In eerste instantie leek het mij prettiger om er niet alleen heen te gaan. Ik weet hoe zenuwachtig ik kan zijn voor zulke dingen en ook hoe van slag vlak daarna… dus heb geprobeerd om een afspraak te maken waarbij mijn Mr meekon maar dat lukte steeds niet.

Uiteindelijk de stoute schoenen maar aangetrokken en alleen gegaan. Alleen daarom was ik al trots op mezelf. Wat ook de doorslag gaf is dat Dokter Bob aangaf dat het ook voordelen heeft om de eerste keer samen te zijn. Hij kan zich compleet om mij richten dan en mijn reacties in de gaten houden en ik hoef mezelf niet anders voor te doen dan ik ben. Ik ken mezelf namelijk een beetje.

Weet dat ik me groter zou houden en minder zou laten gaan als er iemand bij zou zijn. Daarbij komt dat ik wist dat MeesterT een keer met een sub bij hem geweest was en ik via msn gesproken had met J, een vrouw die al vaker bij hem geweest is en daar graag 2 uur rijden voor over heeft..

Affijn, en toen was het vrijdag. De dagen daarvoor had hij al heel subtiel de spanning opgevoerd. Door wat kritischer te zijn op msn en heel afstandelijk te blijven. Aan de andere kant was hij ook heel geruststellend ingegaan op wat dingen van mij waar ik mee zat. Daar reageerde hij heel professioneel op zodat ik me geen zorgen maakte over drellen, lellen en bultjes.

Waar hij me wel mee pestte was dat ik gevraagd had of ik niet op de weegschaal hoefde. Ik besefte toen meteen dat ik hem een machtsmiddel in handen had gegeven en ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Ach ja, ik zou het wel zien. Hoopte gewoon dat ik er onderuit kon komen op de een of andere manier.

Thuis uiteraard uitgebreid gebadderd en alles geschoren en toen op pad. Ik moest van hem een inlegkruisje indoen zodat hij bij aankomst kon controleren hoe het met mijn vochtigheid gesteld was. Normaal doe ik die juist uit als ik naar de Dokter ga uiteraard. Ik had er ontzettend veel zin in, maar kneep hem ook. Ik was namelijk (heel stoer ahum) een weddenschap aangegaan met hem.

Als hij het angstzweet tevoorschijn kon toveren bij mij en me stop kon laten zeggen moest ik voor hem en wat andere Dominanten in mijn blootje een 5 gangen diner koken . Dit legde er natuurlijk een nog grotere druk op. Ik heb er altijd ontzettend veel moeite mee om mijn stopwoord te gebruiken en wil ook niet laten merken wat iets me doet. Dat had ik lekker voor elkaar dus.. aan de andere kant, als ik zou winnen zou hij voor mij in adamskostuum pannenkoeken gaan bakken, ik zal de inschrijflijst vast opstellen..

Maar goed, ik had mijn zenuwen nog redelijk onder controle (dacht ik). Tot ik de straat inreed, toen sloeg het toe. Dankzij een prima routebeschrijving was ik keurig op tijd, dat scheelde. Was een hele gewone woonwijk, naambordje op de deur, wonderlijk. Ik belde aan, de deur zwaaide open en daar stond hij dan, Dokter Bob, in witte jas en mondkapje.

En hoewel ik dit wist en verwachtte, schrok ik toch. Ik had een foto van hem gezien, ik had hem gesproken, ook via de telefoon, maar toch weet je pas hoe iemand is als je voor hem staat hè. En wat een pak van mijn hart, ik mocht hem meteen! Alhoewel ik me geen raad wist met mijn houding.

Kreeg een hand, hij deed heel gereserveerd, afstandelijk, ik mocht even naar de wc en toen naar de praktijkruimte. Toen ik de deur opendeed en die tafel met beugels zag dacht ik nog oh ja, leuk. Tot hij verder openzwaaide en alles tot me doordrong. Het zag er zo echt uit, geweldig. Ogenkaart aan de muur, posters van het menselijk lichaam, tafels met groene doeken in allerlei instrumenten, ik stond er echt van te kijken en het drong toen pas echt tot me door wat ik daar kwam doen…

Ik moest me uitkleden en hij ging even de kamer uit. Vond ik wel zo prettig. Hield nog even mijn ondergoed aan maar dat moest uiteraard ook uit. Ik moest voor hem gaan staan met mijn handen langs mijn lichaam en hij begon aan een heel gedegen lichamelijk onderzoek. En serieus dat hij bleef… alles had hij in de gaten trouwens en dan verzocht hij even kortaf om weer goed te gaan staan en ik deed het nog ook… moest wel bijna overal bij grijnzen, ik was te verbaasd.

Eerst ging hij met zijn handen langs mijn lichaam, overal even knijpen, aftasten. Daarna pakte hij een haakje met een scherp puntje waarmee hij de gevoeligheid ging testen. Dat kraste dus nogal maar was goed te doen. Ik observeerde lekker mee, waar het gevoelig was en waar niet. Ik vond het heerlijk om daar te staan en dat het begonnen was.

Daarna plakte hij iets op mijn rug dat verbonden was met een wieltje waarmee hij ook weer langs mijn lijf ging. Dat was al een stuk gevoeliger, vooral aan de binnenkant van mijn bovenbenen en in mijn knieholtes. Ik moest het aangeven als ik wat voelde maar als ik dat deed ging hij er juist nog een paar keer langs. Jaja…
Toen mocht ik op de tafel gaan zitten en ging hij mijn longen beluisteren.

En dat allemaal heel rustig, heel overtuigend. Ook mijn bloeddruk werd gecontroleerd. Of ik zenuwachtig was want hij was wat aan de hoge kant . Eh ja best wel. Best wel wat?? Best wel Dokter.. shit. Daar had ik juist zo tegenop gezien. Dat ik hem Dokter moest gaan noemen.

Gelukkig hoefde het niet in elke zin maar het confronteerde me er nog meer mee in wat voor positie ik mij daar bevond. Het was niet eens een toneelstukje voor mij, daar was ik een beetje bang voor geweest van tevoren. Ik was daar echt als patiënt. Accepteerde hem als Dokter en deed wat er verwacht werd… ik ben er zelf nog verbaasd over.
Toen moest ik gaan liggen, met mijn benen in die stalen beugels.

Ai, die waren echt koud. Ondertussen had ik weer een binnenpretje want ik had net die dag over de post een oproep gekregen voor een uitstrijkje bij mijn echte Dokter. En ik hoopte van harte dat ik bij mijn echte Dokter niet zo zou druipen….

Eerst ging hij nog even door met verder lichamelijk onderzoek, drukte wat in mijn buik en toen concentreerde hij zich op mijn onderlijf. De exacte volgorde weet ik niet meer en ik zal ook best wel wat vergeten zijn, maar ik zal in grote lijnen aangeven hoe het gegaan is.

Hij vroeg of ik me altijd schoor en toen ik daar bevestigend op antwoordde schudde hij misprijzend zijn hoofd en zei dat ik dat dan niet erg netjes gedaan had. Shit dacht ik nog, ik had het zelfs nog door mijn man laten nakijken om dit te voorkomen. Ik was me maar al te goed bewust hoe dicht hij erop zou zitten en alles zou bekijken dus had gehoopt dat dat tiptop in orde zou zijn, maar nee.

Daar baalde ik dus van. Hij pakte gewoon heel rustig wat spulletjes waarmee hij het alsnog in orde gemaakt heeft. En de manier waarop hij dat deed stelde me ook weer gerust. Niks spannender maken dan het al was. Gewoon doen wat nodig was, in zijn ogen. Daarna ging hij me inwendig bekijken. Bracht een speculum in en onderzocht de boel. Was niet pijnlijk, wel spannend eigenlijk. En dat had ook zijn effect. Al snel kwam de vraag waarom ik zo nat was. Of ik dat altijd had als ik naar de Dokter ging. Eh gelukkig niet nee.

Waarom nu dan wel??? Ja jeetje, blijf dan van me af dacht ik nog. Maar dat zei ik toch maar niet hardop. Ik draaide maar een beetje en dacht hoe red ik me hieruit… hij stak er wat vingers in, draaide die rond en liet zien hoe vochtig zijn handschoen daarna was. Ik schaamde me aan de ene kant maar genoot er ook van. Jee wat dubbel.

Daarna begon hij mij ontzettend lekker te strelen, langs mijn klit en vagina en erin. Ik lag te genieten en voelde hoe mijn buik steeds meer samenbalde. Had echt iets van shit, wat moet ik nou. Zou ik mogen klaarkomen, moet ik dat vragen, wat is in godsnaam de bedoeling?? Hij merkte dat ik aarzelde en vroeg wat er was.

Dus voorzichtig ter sprake gebracht. Nou, zie hij, probeer het eens. Vraag het maar. Dus ik heel zachtjes mag ik klaarkomen? Waarop hij zei pardon? Mag ik klaarkomen Dokter ….. Ok dan. Mag ik klaarkomen Dokter ….?? En dat mocht!! Heerlijk. Was ontzettend nat, en geil en warm. Was maar goed dat er doeken onder lagen .

En het kon me helemaal niks schelen, dat was nog het lekkerste van alles. Ik lag daar als patiënt en liet me klaar strelen en fisten door een Dokter, haha. Het leven kan mooi zijn.
Daarna zette hij kleine glaasjes op mijn tepels die hij vacuüm trok, oei dat was gevoelig. Was ook geen pijn die weer verdween, zoals als je klemmen of knijpers op je tepels had.

Hij plaatste er ook 1 op mijn klit die ook opgezogen werd, mmm. Hele nieuwe ervaringen voor mij. pijnlijk en lekker. Hij had wat eerder al gevraagd of ik soms masochistisch was, omdat ik lachte als hij me pijn deed. Nou volgens mij niet, wist alleen niet zo goed hoe ik moest reageren. Bij een echte dokter ga je ook geen AU roepen toch… en daarbij komt dat ik inderdaad wel opgewonden raak van de combinatie pijn en opgeilen, heerlijk om te ervaren dat je pijn dan weg kunt duwen, vind het ook gewoon leuk om te kijken wat voor reacties iets oproept, hoe je lichaam zich houdt dan en hoe nat en opgewonden je daarvan kunt worden, maar masochistisch??? Nee hoor .

Daarna kwamen de grotere stolpen tevoorschijn, die ook op mijn borsten werden geplaatst. Was een heel gek gezicht én gevoel, leuk om eens mee te maken. Hoopte wel dat ze weer in de juiste vorm terug zouden keren.
Daarna ging de Dokter weer aan de gang met mijn kut en klit. Ik hield het niet meer en vroeg of ik hem mocht slaan, zo gefrustreerd als ik was.

Hij stopte meteen met het spel en er was weinig vriendelijks meer bij. Ik zei nog ik vroeg het gewoon, ik deed het toch niet! Maar nee hoor, te laat. Ik had er meteen spijt van en besefte dat ik dat inderdaad niet had moeten doen. Hij ging mijn tepels en borsten ontsmetten met alcohol en mijn kut ook en dat brandde behoorlijk, door het scheren. Toen prikte hij er zonder inleiding 2 naalden doorheen, kruislings, ai. Ik haat naalden! Ok, tuurlijk voel je het maar even, maar het idee, brrr.

Ook de andere borst kwam aan de beurt en toen zwaaide hij met hele grote dikke naald en meldde even terloops dat hij die maar eens mooi door mijn klit zou steken. Toen besefte ik dat dit het moment van de weddenschap was. En alsof hij het wist, dit was ik iets waar ik zo bang voor was. Al vanaf het begin dat ik met BDSM begon, heb altijd gegruwd van het idee dat daar iets mee zou gebeuren.

Kan een klem erop al niet hebben, laat staan zo’n naald. Slik. Allerlei gedachten tolden door mijn hoofd, zou ik dit toelaten?? Zou hij het echt doen? Hij zou toch ook wel weten hoe gevaarlijk dat was? Hoeveel schade je daarmee aan kunt richten. En ondertussen ging hij rustig door met plaats bepalen en beetje prikken. Ik lag aardig te draaien inmiddels. En toch wilde ik me niet laten kennen.

Dacht laat het dan in godsnaam maar gebeuren. Maar toen ik een prikje voelde twijfelde ik toch wel ernstig aan mijn verstandelijke vermogens. Toen nog een prikje en het besef shit, zou hij het echt gedaan hebben?? En toen eindelijk een grote grijns, hij had een gewone dunne naald net in het velletje erboven geprikt. Aaarrrgggghhhh. Vervolgens zei hij dat ik een dame met lef was en ik de weddenschap gewonnen had.

Hoe ik me toen voelde… geweldig!
Daarna kwam hij met een katheter aan. Ik mopperde nog dat dokters vooraf meestal even uitleg gaven over wat ze gingen doen. Wat hij vervolgens ook fijntjes ging doen. Vulde een grote spuit met 50 ml water en spoot dat in. Dat was een gek gevoel.

Daarna volgden er nog een paar, een onbehaaglijk gevoel. Dacht echt dat ik moest plassen, heel vervelend. Bij 350 ml stopte hij maar volgens hem had het nog wel wat verder gekund. En daar lag ik dan, met een volle blaas. Waar hij lekker op ging drukken en me weer begon te strelen, vingeren en fisten. Weet gewoon niet meer hoe vaak ik klaargekomen ben. Je bent gewoon bang dat de boel uit elkaar knalt dan.

Lag te kronkelen, kreunen en steunen en kende mezelf niet meer terug. Het is niet normaal hoe lekker die Dokter kan vingeren, grijns. Weet niet of het door de combi glijmiddel en handschoen komt maar shit wat was dat lekker. Daarna werd ik boven een po geparkeerd, ging hij voor me staan en liet mijn blaas via dat slangetje leeglopen. En dat was niet prettig! Kon ook niet wegdraaien want dan had ik er een zooitje van gemaakt met dat gedrup. Rotzak. Toch vind ik zelf plassen lekkerder hoor, had niet het idee dat ik leeg was.
Daarna moest ik op mijn knieën op de tafel plaatsnemen, bovenlijf voorover, hoofd op tafel. Fijne houding, voel je je ook niet zo bekeken gelukkig .

Hij vroeg of ik wel eens anaal onderzocht was, nee dus. Ging heel voorzichtig met vinger naar binnen, beetje oprekken en bracht toen (volgens mij) opblaasbare dildo in. Pompte die op wat mij meteen het gevoel gaf dat ik moest poepen. Geneerde me kapot. Had iets van haal dat er alsjeblieft uit en laat me naar de wc gaan, maar nee hoor.

Liet de druk even ontsnappen waardoor dat gevoel weer verdween. En weer oppompen natuurlijk. Ik zat daar echt niet op mijn gemak… en dat is een understatement. Daarna begon het toetje. Ik mocht me weer omdraaien en hij ging aan de slag met allerlei dildo’s, vibs en zijn handen. Ik ben nog nooit zo de weg kwijt geweest. Ik bleef maar klaarkomen en dat stimuleerde hij ook.

Hij voelde inwendig gewoon hoe de spanning opliep en zei dan ook van daar komt er weer een, laat maar komen en hop. Had me niet verbaasd als ik van de wereld was geraakt. Ging er zo in op, echt nog nooit meegemaakt. Lag onbeschaamd hardop te genieten, moest er later echt van bijkomen. Hoe vaak?? Geen idee meer. Was gewoon 1 grote kloppende smekende geile warme kut .

Daarna lekker gedoucht, wat gedronken en nagepraat. Ik heb het idee dat ik voor mijn leven verpest ben. Dat niks dit meer kan evenaren. Vond het geweldig om mee te maken, zo geweldig zelfs dat ik aarzelend een mailtje heb gestuurd hoe hij het eigenlijk ervaren heeft, ondertussen hopend dat ik nog eens terug mocht komen… en ja! Kreeg het bericht dat ik maar een vervolgafspraak moet maken en een nabehandeling nodig heb. Ben zo blij als een klein kind. Of eigenlijk als een subje dat weer iets heeft ontdekt dat het leven nog mooier maakt ..

Dokter Bob, bedankt voor een geweldige ervaring. Fantastisch dat ik je heb leren kennen en dat ik dit mee mocht maken. Het was heel wonderlijk voor mij dat ik zo serieus er in op ben gegaan. Dat het helemaal geen spelletje leek. Dat ik deed wat je zei, wat je verwachtte. Heerlijk!! Dankjewel voor de manier waarop je met me om bent gegaan en hoe je me ook gekalmeerd en gestimuleerd hebt. Het was top.

Patiënte B.