in

Lieve dokter Bob

Ik had je beloofd mijn ervaring te mailen. Nu ben ik niet de beste verhalenverteller, maar ik ga mijn best doen mijn gevoel onder woorden te brengen. Nerveus en gespannen. Zo voelde ik me al toen X bij me thuis kwam en dat werd steeds een beetje erger naarmate we meer bij uw praktijk kwamen.

Zeker omdat X vertelde dat ik nadat ik de voordeur door was, ik alles los moest laten en moest laten gebeuren. Ik dacht nog, we gaan vast eerst een bakkie koffie drinken, maar gelijk na binnenkomst begon het.
Vrijwel zonder hulp en geblinddoekt naar boven, het praten wat jullie deden wat de spanning nog een beetje opbouwde, de geuren die ik rook, het gerinkel van materialen, de gag, halsband, boeien die ik om kreeg.

Alles maakte dat het steeds een beetje spannender werd, maar heel fijn!! Ik stond vast zowel staand aan de rekstok, tussen mijn benen en armen. Ik kon geen kant op, toen ik op de tafel werd vastgebonden. Heel erg lekker. Ik merkte dat ik het vooral fijn vind als ik niet de kans heb weg te draaien én niet kan kijken (waardoor ik kan worden afgeleid). Het helpt me in ieder geval iets meer om los te laten. En…ik voelde me op dat moment ook mooi!!

Omdat ik echt niet wist wat ik kon verwachten en tegelijk weet hoeveel ervaring jij hebt, was de spanning extra groot. Daardoor was het nog moeilijker om los te laten. Kan het normaal al heel moeilijk, maar nu, met twee mannen én iemand met heeeeel veel jaren ervaring….Niet eenvoudig.

En dan mijn eerste keer met twee mannen, op het waterbed. Hoe bijzonder, hoe fijn. Overal handen en aan het eind ‘alle gaatjes gevuld’. Voor mij is een grote fantasie ‘rape play’. En toch weet ik ook niet goed of dat een fantasie is die werkelijkheid moet worden. Bij een echte rape play heb je helemaal niets te vertellen en kan het heel erg heftig en pijnlijk worden.

Nu niet, want er werd wel rekening met me gehouden. Dat voelde ik. En dan op het laatst op het bed. Twee mannen aan elke kant: één die me heel voorzichtig streelde en jij die in mijn oor praat. Dit was het meest kwetsbare deel. Je komt op dat moment heel dicht bij me en dat voelt onveilig. En onveilig bedoel ik niet in de negatieve zin, maar wel in ‘blijf van mijn beschermings-mechanisme af”.

Ik vind het enorm moeilijk als iemand bijvoorbeeld aan mijn buik komt (zoals ik je na afloop vertelde) en ik blijf heel erg in mijn hoofd zitten. Ik blijf weerstand bieden tegen het loslaten. Je gaf aan dat ik door mijn mond moet ademen en ook moet blijven ademen en die niet inhouden (waar ik in ieder geval ook verder mee ga oefenen). En ik weet dat ik soms mijn lijf en de reactie op jou/jullie vingers niet kon tegenhouden, maar dat waren inderdaad seconden werk.

Als ik terugkijk vond ik vooral het laatste het moeilijkste en de andere dingen het fijnst. Misschien omdat de harde/stevige benadering mij achter mijn veilige schild laten zitten. Misschien omdat de harde benadering mij eerder de controle laat overgeven. Ik heb toch geen kans om weg te kruipen, dus laat het dan maar gebeuren.

X en ik zijn nog heerlijk uit eten geweest in een Thais restaurant. Was heel fijn en heel bijzonder om zo nog na te praten over de avond. En toen we thuiskwamen….hebben we het nog eens dunnetjes over gedaan en ben ik toch nog heerlijk klaar gekomen. 🙂 Dus al met al een totaal voldaan gevoel en terugkijkend op een heerlijke dag met veel nieuwe ervaringen.

Ik wil heel graag een nieuwe afspraak met je maken om nog een beetje meer te leren loslaten. Geen idee of de beste manier is om op de massagetafel te liggen en door jou gemasseerd/aangeraakt te worden, of dat toch de meer SM benadering de beste is. Dat moeten we gaan ervaren. Dank je wel in ieder geval voor de mooie en spannende dag!!

Wat vind je ervan?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

GIPHY App Key not set. Please check settings

Nursing sessie.

Patiënte A2.