Deze ervaring is me een paar jaar bijgebleven, en ik heb er zelfs met partners over gesproken. Het is als de omgekeerde versie van een treinscène uit een mangastrip, dit keer met een dominante vrouw.
Eerst een beetje inleiding:
In mijn eerste jaar aan de universiteit pendelde ik met de metro. Ik moet nu zeggen dat ik een laatbloeier was, een beetje mager en verlegen. En niet gewend aan aandacht van meisjes.
Meestal zat ik de 20 minuten durende rit begraven in een boek en met een ruisonderdrukkende koptelefoon op. Me niet bewust van alles om me heen. In de spits kon ik nooit een zitplaats bemachtigen. Dus mijn favoriete plaats om te staan was met mijn rug naar de uitsparing van de gesloten deur. Die de ene auto met de andere verbond.
Het zou vaak druk worden, en dit was een handige plaats om te staan. Zonder dat ik me zorgen hoefde te maken dat ik voortdurend van plaats moest veranderen als mensen in- en uitstapten. Wel, op een ochtend zat ik in die positie gevangen. Terwijl een vrouw zich tegen me aan wreef en me bijna liet klaarkomen.
Op die dag was het bijzonder druk in de trein. Waar ik vandaan kom, betekent een volle trein dat mensen op elkaar geperst zitten. En niet kunnen vermijden elkaar aan te raken. Zelfs als het stampvol is, heb je maar een paar centimeter ruimte voor jezelf, en mensen geven elkaar natuurlijk weinig ruimte.
Dat is tenminste wat je zou verwachten.
Het eerste wat mijn aandacht trok was de sensatie van iets stevigs maar soepel dat tegen mijn kruis duwde en dan weg trok. In een reflex nam ik aan dat de vrouw voor mij achteruit was gelopen om ruimte te maken voor een ander, en ik keerde terug naar mijn boek.
Toen gebeurde het opnieuw, een beetje sterker en langer, met een lichte zijwaartse beweging. Een wiebel, laten we het zo maar noemen. Ik keek op en nam haar voor de eerste keer in me op. Ze had lang, zwierig zwart haar, een kleine taille, brede heupen en droeg een verfijnde bloemengeur die me op dit punt helemaal in haar greep had.
Ze was ongeveer even lang als ik, geheel in het zwart gekleed, inclusief een glanzende zwarte leren kokerrok, die nu voortdurend in contact stond met mijn spijkerbroek.
Ze duwde opnieuw, en ik voelde de zachte wrijving van het materiaal en voelde haar kont tegen me aandrukken en dan een beetje op en neer glijden.
Mijn gedachten raceten nu door elkaar. Ik probeerde er vooral achter te komen of zij het meende wat er gebeurde. Ik keek om me heen om te zien of iemand het zag, maar niemand had het gemerkt. Ik wilde zeker geen scène maken, vooral niet als dit allemaal onbedoeld was. Ik hield mijn boek tegen mijn borst in een staat van angst.
Ik was bang dat als ze zo tegen mijn pik aan bleef schuren, hij hard zou worden. En in die tijd was de gedachte alleen al hard te worden genoeg om het te laten gebeuren.
En ik had reden genoeg om hard te worden, want ze stootte opnieuw en begon een zacht ritme te volgen. En nu wist ik dat mijn pik zich roerde. Ik stond in brand, van schaamte, van het idee dat dit allemaal een misverstand was, maar ook van de opwinding om zo dicht bij een vrouw te zijn, en zo gebruikt te worden.
De tijd om iets te zeggen was voorbij. Mijn pik was nu stijf en ze kon waarschijnlijk de contouren tegen haar kont voelen.
Deze situatie activeerde knikken waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. Ik was zo opgewonden dat ik anticipeerde op het volgende duwtje, en een beetje naar voren duwde om het te beantwoorden. Deze actie, net als haar zachte heupduw, zou moeilijk waar te nemen zijn geweest door iemand anders in de trein.
In mijn ongeruste toestand deed ik het, denk ik, om me te verzetten en een beetje waardigheid terug te krijgen.
Toen ik me terugtrok, voelde ik haar gewicht tegen mijn borst en leunde ze tegen me aan. Haar linkerhand reikte rond de achterkant van mijn linker dij en gleed omhoog naar mijn kont. Ze zette zich nu tegen me aan in een licht wiegende beweging. Voor andere pendelaars leken we misschien op een stel dat elkaar omhelsde. Een beetje ongewoon, maar niets dat te veel aandacht zou trekken.
Zoiets had ik nog nooit gevoeld. De nabijheid, de intimiteit met een totale vreemde was te veel. Haar gladde, met leer beklede kont bleef aandringen tegen mijn lul. Alles was zo intens dat ik het gevoel had dat ik een orgasme kon krijgen.
Een minuut meer van deze behandeling en ik zou het zeker gedaan hebben. Maar de trein bereikte het einde van de rij, iedereen stapte uit en we gingen onze eigen weg in de menigte. Ik, met een enorme stijve die ik probeerde te verbergen terwijl ik liep.
Ik heb zelfs haar gezicht niet gezien.
Nu, ik weet dat dit niet echt een vrijwillige situatie was. Ik heb gemengde gevoelens over wat er gebeurd is en zou nooit meer proberen zoiets uit te lokken, maar de waarheid is dat ik er met een kick op terugkijk. Ik weet niet of dat de gezonde reactie is of dat veel mensen iets soortgelijks hebben meegemaakt.
Maar in een tijd dat ik dacht dat ik wist hoe vrouwen in elkaar zaten, was het zeker een eye-opener. Soms vraag ik me af wie ze was, wat haar verhaal was, en of ze door dat soort gedrag ooit in de problemen is gekomen.
Wat mij betreft, ik heb deze situatie in de slaapkamer nagespeeld met een partner.
Dat was het dan, en bedankt voor het lezen als je zo ver bent gekomen!
GIPHY App Key not set. Please check settings